Daha önce de yazmıştım. W yanında bir de sert okunan (Vişne der gibi) V de vardı. Bu harf kurallarda Y harfine dönmezdi olduğu gibi kendini korurdu. Oysa W (ue) harfi doğrudan SESLİ harftir.
38 harf (ses, telaffuz sembolü) içeriyordu. On harf yok edildi. Yani okuduğumuz Kur’an doğru değil aslında…
Kalın L ve ince L iki ayrı harfti. Birisi la diye diğeri ise lâ diye okunuyordu. Biri lam diğeri lamelif oluverdi…
ALLAHü derken birinci L KALIN (Anormal kalın), ikinci L ise ince ve sondaki H harfi ise çok farklı: hem ağızdan hem burundan aynı anda nefes verir gibi he diyeceksiniz. Baştaki A (Elif ise) umlautlu A gibi ya da ingilizcedeki “Bag, Cat, Can” kelimelerindeki gibi a ile e arası okunuyordu. Ama ikinci elif yani AllAhü ise doğrudan a okunuyor.
Ancak Allah bu haliyle Kur’an’ı kabul ediyor. (Niyet açısından) Hatta kabaca ALLAH dememizi de kabul ediyor.
O Gafur ve Rahim’dir, ayrıntı verir ama ayrıntıyı istemez.
(Zaten zerrece iyilik ve kötülük bir açık kitapta yazılıdır. Ayrıntı istemek Allah’ın sorgulama biçimi değildir, Allah bu tür insansı davranışların tümünden münezzihtir.)
-devam edecek-
Hans von Aiberg, 15/03/2002 (069/19)
Not: Sohbeti okurken karşılaşacağınız her türlü sorunu/hatayı vb. info@aiberg.com adresine bildirebilirsiniz.
önceki bölümü oku | 069 anasayfasına dön | sonraki bölümü oku
