Demek ki 0° Kelvin ile C hızı arasında NEDEN VE SONUÇ birbirine E N U Z A K parametredir. En büyük mesafedir. O halde neden ve sonucun birbirine en uzak olduğu MESAFEYİ bulmuş olduk. Henüz evren ölme noktasında değil. (Can çekişiyor, ama hasta yaşıyor)
Neden ve sonucun birbirine en uzak olduğu noktayı bulduk. Şimdi bu noktayı birbirine yakınlaştıralım. Bu sadece ve sadece IŞIK HIZINA DOĞRU hızlanmakla olur.
Hareketin durduğu BUZ TUTMA noktasında, gözlemci/bizler için ZAMAN DONMUŞTUR. Yani NEDEN var ama; SONUÇ çoooooooooook uzakta…. Hani Ashabı Kehf gibi üç asırlık bir donma gibi… Hani Dabbet olanların bir saniyesine karşı 18 dakika geçmesi gibi… Hani Rabbin indinde bir günün bin yıl olması gibi… Ya da Melekler ve ruh’un O kata 50 bin yıl tutan bir TEK GÜN’de gitmesi gibi…
<> 36-Yasin/67: Eğer dilemiş olsaydık, oldukları yerde (en görkemli çağlarında) onları bir başka kalıba sokardık; böylece ne ileri gitmeye, ne geri dönmeye güç yetirebilirlerdi.
Şimdi NEDEN ile SONUC’un arasını GİDEREK kısaltalım.
Uzaygemimiz var ve bu ışık hızına doğru büyük hızlarla gidebiliyor. Işık hızına doğru hızlanmak demek, NEDEN’i daha k ı s a l t ı p yanınızda taşımak demek! Yanınızda taşıyorsunuz NEDEN ucunu… Dolayısıyla rotanızın sonundaki SONUÇ size yaklaşıyor. Neden ve sonuç arası SİZ HIZLANDIKÇA kısalıyor.
Daha da hızlanıyorsunuz ve bir de bakıyorsunuz ki, zaman içinde -mesela- 300 yol ileri gitmişsiniz. İKİZLER ÇELİŞKİSİ gereği ikiziniz sizden 300 yıl daha yaşlı kalmıştır. Çünkü o YAVAŞ olan ikiz; siz ise ışık hızına yakın gidensiniz! Siz 3 asır daha GENÇ kalmışsınız -ikizinizden-. Siz 20 yaşındaysanız, ikiziniz 320 yaşındadır.
Biliyorsunuz bu, Einstein başta, tüm bilim adamlarının TEK GÖRÜŞÜDÜR. (Relativty=İzafiyet)
<> SONUÇ’a ulaştığım anda hala var mıyım? varsam nasıl bir noktadayım hocam
Sırayla anlatacağım: yani soracağınız tüm soruların yanıtı SABIR ile bu anlattıklarım içinde bulunacaktır. Sabredeceğiz.
Ve daha da hızlanıyoruz. O kadar hızlandık ki, NEDEN ve SONUÇ AYNI YERDE BİTİŞTİ. Bir esnek cetveli alın: 0 yazan başı NEDEN ve mesela 100 yazan sonu da SONUÇ olsun.
Bu düz cetvelin başı ve sonunu birleştiriyoruz. Yani bir çember oluyor. VE NEDEN (OL) ile SONUÇ (ÖL) ikisi de AYNI YERDE BİR TEK NOKTA oluyorlar. NEDEN=SONUÇ oluyor… İki nokta üstüste geldi ve tüm ÇEMBER ortadan kalktı ve bir TEK NOKTA oldu.
Yani cetvel=Nedensellik ilkesi idi. Ama öyle bir hızla gittik ki, CETVELİN BOYU kısaldı kısaldı kısaldı ve BİR TEK NOKTA oldu. Neden ve sonuç öyle birbirine yaklaştı ki, ikisi birbirine değip AYNI ŞEY oldular.
ŞİMDİ HEMEN BU NOKTAYI gidip t e s t edelim.
Aslında o noktayı biz test etmiştik. Allah şahidimizdir, o gün orada NEDEN VE SONUÇ YOKTU! Ebedi hareketsiz (kabzedilmiş) gibi bekliyorduk. Rabbim sordu: “Ben sizin rabbiniz değil miyiM?”
“Kalu Bela” / “Evet Yarabbi sen bizim Rabbimizsin!”.
O gün neden ve sonuç yoktu: İKİSİ de aynı yerdeydi. OL=DOĞUM ve/veya ÖL=ÖLÜM ikisi aynı yerdeydi. Nedensellik yoktu! Zaman ileri geri akmıyordu. BİZİM ADIMIZ RUH(lar) idi ve bir bütündük.
“Evet Yarabbi sen bizim Rabbimizsin” dedik. O gün bedenimiz yoktu ve dolayısıyla nedenselliğimiz de yoktu ve dolayısıyla Rabbin bize ÜFLEDİĞİ kendi ruhundan dolayı RABbimizin takvimi -imiş- gibi aynı anda yanıt verebiliyorduk, veya RUH tektir, tek ruh (ki Rabbim üfledi) KENDİSİNE yanıt bekliyordu. (Yanıt aramıyordu -dikkat- yanıt bekliyordu!)
NEDEN VE SONUCUN OLDUĞU O YERDE nedeni -ayıklayabilirsek- soru şu: “Ben sizin Rabbiniz değil miyim?” Ve neden ile sonucun aynı olduğu o yerde sonucu seçip alabilseydik, SONUÇ SORUSU ŞU OLACAKTI: “Bugün mülk kimindir?”
Neden sorusuna yanıt verebildik: “Evet, Rabbimizsin” diyerek.
Pekiyi Allah dışında herşeyin yok olduğu o gün SONUÇ sorusuna yanıt verebilecek var mı? YOK elbette. (La ilahe illallah) Rabbim yanıtı verecek “Bugün mülk Vahid (tek kalıcı) ve KAHHAR (kahderici) Allah’ındır”.
Ve BU CÜMLE yeni bir üfürüştür. Sur’a ikinci kez üflenir. Rabbin ruhu yeniden üfler ve Ahıret yurdu kurulur. Ve orada görürüz ki “Biz Rabbimize kulluk için gelmiş, onun mülkünde kiracı olan kimselermişiz!”.
Neden ve sonuç AYNIYDI fakat dikkat ediniz AYIRDIM.
Şimdi yeniden Kalu Belaya dönüyoruz. “Ben sizin Rabbiniz değil miyim?” NEDEN ve SONUÇ tek olduğu için YANIT verdik: Allah’a ŞAHİT olup, onun “Rabbimiz olduğunu misak ettik”.
Şimdi neden ve sonucu “bir milimetre daha ayıralım”. Bazılarımız “ateş rengi bir mekanda” bazılarımız da “Serin ve yeşil bir mekanda”.
İYİ AMA, BEN ne yaptım da “Cehennemliğim”? Veya merak bu ya –CENNETLİĞİM– Neden??????
<> 40-Mümin/16: O gün onlar (kabirlerinden) meydana çıkarlar. Onların hiçbir şeyi Allah’a gizli kalmaz. Bugün hükümranlık kimindir? Kahhar olan tek Allah’ındır.
Rabbimize soruyor RUH: “Ben bir bütünüm ve bütün olarak Rabbimsin dedim. Neden bütünümü iki kısım (aslında üç sınıf) yapıyorsun? Beni SOL’a SAĞ’a ve ÜST’e niçin ayırıyorsun?”.
Rabbim: “Ruh” denen (Su örneğini vermiştim, buzluğa suyu korsunuz: TEMELDE su sudur ama; BUZ TUTTUĞU için artık bitişik değildir >>> Ayrık nefsi vardır >>> Buz kalıpları örneği…) suyu “Sıvı-Katı” (buz) ve “BUHAR” fazlarında kıldı. Buharlaşan SOL ehli meşeme. Su olan Meymene (Cennet ehli) ve elbette… BUZ SU ÜZERİNDE yüzer. Buz olan (Kristal olan tek kuant olan) SABIKUN/Naim cennet ehli…
Ama neden neden neden? Nedenini sormak bir hata mıydı acaba?
RABBİM yanıtladı: “Sen, Hans’a kurşun sıktın!”
Üç itiraz oluşacak:
1. BEN kimim?
2. HANS KİM?
3. KURŞUN NE?
4. KURŞUN SIKMAK NE?
5. ÖLDÜRMEK NE? veya yaralamak?
İşte bunları bilmek için, BİLMEMİZ için BİZİM MUTMAİN OLUP GERİ GELMEMİZ İÇİN İMTİHAN/sınav açıldı/başlatıldı.
-devam edecek-
Hans von Aiberg, 07 kasım 2001, chat 165ten derleme
Not-1: <> ile başlayan satırlar sayın Aiberge ait değildir, sohbet/chat esnasında onunla konuşan diğer kişilere aittir. [] ile başlayan satırlar ve [ ] arasındaki kesimler yine sayın Aiberg’e ait değildir, sohbete sonradan eklenmiştir.
Not-2: Sohbeti okurken karşılaşacağınız her türlü sorunu/hatayı vb. info@aiberg.com adresine bildirebilirsiniz.
birinci bölüm | ikinci bölüm | üçüncü bölüm | dördüncü bölüm
