Ehlibeyte yapılan zülüm ve soykırıma karşı bir protest çıkıştır Alevilik. Süfyanizme yani “Siyasal İslam”a karşı bir duruştur bu aynı zaman.
Yani Aleviliğin “en başına” ibn el hakem olayına dayanıyor İslam-î bölünme.
Hakem işi oldu bitti değildi. Bu Ebu Süfyan ve oğlu ve onun oğlunun “yeniden Mekke Reisi olma” planları üzerine oynanmıştı. Çünkü efendimizin oğlu yoktu, kızından gelecekler HALİFE olursa, Ebu Süfyan ve zürriyeti Halifeliğe soyunamayacaklardı.
Entrikalarla bu işi çevirdiler, halifeliği aldıklarında ise karşıt-halife olabilecek herkesi beşiktekine kadar kılıçtan geçirdiler. Efendimizin torunlarından büyüğüne suikast, küçüğüne de bir hafta boyunca su verilmeyerek katlettirdi…
Ali Ehli Beyt’tir ve oğulları (Hasan-Hüseyin) ile torunları kadar AK-PAK saf ve tertemizdir ve tümü şehit ailedir. Hz Ali saf, masum (innocent)tir… Ehli Beyt’ten, Hasan, Hüseyin, Cafer ve Zeynel Abidin HANİF olarak öldüler, şehid oldular.
Tüm bunlarında en başında Ayşe Annemizin entrikaları vardır.
Ali’yi “namus tuzağına” çekmeye çalışan ve Muaviye’yi Şamdan çağıran, Kur’an yapraklarını Muaviye ordusunun mızraklarına taktıran, Hz. Hafsa anamız ile birlikte Resulullah’ı çok üzen Aişe anamızdır…
Artık TABULARA kışkış diyelim. Anamız. (Bu Allah’ın emridir) Ayet onlara “annemiz” demeyi emrediyor. Ama her anne GÜNAHSIZ mıdır…
Aişe annemiz de İslam’a siyaseti sokan, Muaviye’yi kışkırtan ve hatta Ehlibeytin TAMAMININ KATLİNDEN sorumlu bir entrikacı ANNE’mizdir. İslamı ikiye bölmeye fitili ilk o tutuşturmuştur. Şam valisi Muaviye’yi çağıran, üçüncü kişi (hakem olayındaki Musa) bulunmasını akıl eden de odur.
Allah’ımız Ayşe anamız’a Kur’an’da çıkışmıştır, yerin dibine sokmuştur. Tövbe etmezse yerine yeni ve hayırlı peygamber eşleri getireceğini söylemiştir.
Unutmayalım ayettir: Resulullah eşleri ANNELERİMİZDİR. Onlara ağır konuşmamak şartıyla ve evinizde annenizi ÜF demeden ne kadar usturuplu eleştiriyorsanız o kadar eleştirin. Aişe annemizdir. Bazı anneler de hain olurlar o başka… Anne annedir.
Asrı saadet böylece son bulmuş hilafet saltanata dönüşmüştür. Saltanata direnen Ali yandaşları ötekilerden ayırt edilmek için başlarına kızıl eşarp sıkması kullanmışlardı. Yani Resullah’ın tüm ahfadını öldüren SÜFYANİLERE. Demek ki Ali’yi sevmek ve cinayeti protesto etmek KIZILBAŞLIK…
Bu arada ötekiler ne taktı dersiniz başlarına… Hiçbir şey değişmedi, şu gün camilerde kullandığınız namaz takkesi dediğiniz ruhban kepini taktılar… ve haham takkecileri, karşı tarafa KIZILBAŞ dediler.
İşte böyle başlamıştı islam-i bölünme;
Ali, Halife Osman’ın öldürülmesinden sonra, “Veyl, Allah’a kavuşma sırası bizdedir” dedi. Kendinin öldürüleceğini de biliyordu. Saltanat için…
Süfyanilerin taşeronu da “Harici” adı verilmiş (zavallıların hiçbir şeyden haberi yoktu) bir gruptu ki, bunların tamamı Ebu Süfyan’ın has adamları ve kiralık katilleriydiler. Kabak haricilerin başına patladı bundan sonra.
Haricilik denen (Ali ve Muaviye’nin her ikisinin de taraftarı olmadığı söylenen) tarafsızların grubunun başına da YEZİD katkı vermiştir. Yani Haricilik aslında bir Ebu Süfyan dümenidir, çocuklarının kurnazlığıdır).
Böylece ALİ taraftarlarını ve ehli beytini Haricilere öldürtmek yada onlara iftira ettirmek suretiyle, kendi cinayetlerini örtmüş oluyordu. Hariciliği TAŞERON diye kurdurmuştur Muaviye ve oğlu. Harici süsü verilmiş kimseler ehli beyti ve halifeleri namazda sırtından hançerlemeye başlamışlardır. Suçu HARİCİLERE atarak, Muaviye’de cinayetlerini örtmüştür.
Sünni mezheplerinin tamamı YEZİDİ’dir…
Kalan ise Alevilik fakat o da kendi içinde ayrılmaktadır. Fakat genel itibari ile Yukarıda kısadan değindiğimiz Siyasal İslam’a karşı protest bir çıkış olmuş yada geçmişte EHLİBEYTİN soykırımına ADALETLE direnen topluluktu…
