Kur’an’a bayılıyorum. Kur’an yani benim Canım canımın içi arkadaşım. Hasretlim. O kitap olmaktan çıkıp, kabrimde CAPCANLI bir arkadaşım olacak. O günü özlüyorum. Kur’an ile sarılıp ağlaşmak istiyorum. Sevincimle…
Kur’an benim canımın ta kendisi arkadaşım. Kur’an berzah içinde. Berzah ise ayet ayet KURAN içinde.
Kur’an’ı çok sevin, çok daha sevin. O kağıt değil diyorum size. O ARKADAŞIMIZ. Kabir arkadaşımız. Haniflerin NURU olan yalnızlığımızı giderecek mükemmel arkadaşımız.
Kur’an varsa yanınızda, sımsıkı sarılın ve GÖĞSÜNÜZE bastırın. Kalbinize sokarcasına. Yemin ediyorum en ümitsiz hasta bile ŞİFA alacaktır. Kur’an bir tane dostum. Biricik dostum kabrimde… O Allah’ın sözü. Sarıldığım sayfa, kitap değil ALLAH’IN kelamı. Allah’ın Mütekellim’in kutsal DİYALOĞU.
Allah’ın kelimeleriyle SEVİŞİYORUZ BURADA… ALLAH’IN KELİMELERİNE SARILDIK. Allah benim dilimde. Ben Allah’ın KELİMELERİNDE.
Utansınlar Kur’an’ı muska sananlar. Utansınlar Oku diye inen kitabın canına okuyanlar utansınlar.
Kur’an’ın en layık olduğu biziz. Bizim en layık olduğumuz da Kur’an. Biz Hanif’iz. Biz Kur’an’ı hakkıyla okuruzdan öte KUR’AN İLE ARKADAŞIZ. Allah ve İbrahim gib. Biz de Kur’an ile dostuz.
-devam edecek-
Hans von Aiberg, 18/01/2002 (047/05)
Not: Sohbeti okurken karşılaşacağınız her türlü sorunu/hatayı vb. info@aiberg.com adresine bildirebilirsiniz.
önceki bölümü oku | 047 anasayfasına dön | sonraki bölümü oku
