MAX PLANCK  (1858-1947)

“Max Karl Ernst Ludwig Planck” (1858-1947), Dünya’da ilk kez, içinde bulunduğumuz maddi evrenin en küçük zerrelerinin, “kuant” denilen “enerji paketçikleri” olduğunu açıklayan bilim adamıdır (S36).

1900 yılı başlarında, Planck’a, “zerrecikler” konulu bir “KMA mektubu” gelir. Söz konusu KMA mektubundaki ikinci imza, “Adelberg”dir. Planck, ünlü Kuantum Teoremi’ni, bu mektuptaki verilere dayanarak kurar. KMA mektupları ile Planck’a iletilen Hızır Tezkiresi’nin ilgili bölümünü, günümüz Türkçesi ile aşağıda sunuyoruz:

“Ben, Allah’ın lütuf, kerem ve fazlından ihata ettiği ilmi alarak, cümle alimlerden bilgili kılındım” diyen yoldaşım ve öğretmenim “Hızır”, bana, kapkara, içi boş bir küre, sanki kara bir gülle verdi. Bu güllenin bir tek deliği vardı. Hızır şöyle dedi: “Ey Halid! Sana göstereceğim misali iyi belle. Bu güllenin bir tek tıpası vardır ki, bu, sana, Beytullah’ın “Hacer-ül Esved”i gibidir. Eğer bu tıpayı kaparsan, güllenin içi “zifiridir”. Açarsan, içine, “zerr-i ziya” girer ve tek bir zerre-i ziya, zifiriliği “zulmete” çevirir. Bu kara kürenin dışı ve içi ziftlenecek, içi “zindan” olacaktır. Ey Halid! Ziya iki tertiptir: Biri, “ziya-ı zerre-i zahir”; diğeri ise, “ziya-ı zerre-i zimna”dır. Ümmetimden Müslüman olacak bir çift alime bu sırrı vereceğin zamanı ben işaretle bildireceğim.”

Bu ve bunun gibi “misalleri” (sembol ve şifreleri) içeren KMA mektupları, zamanı geldiğinde, gerekli bilginlere gönderilmektedir. Tezkire’nin yukarıdaki bölümünü, kendisine gelen bir KMA mektubu ile alan Planck, 1900 yılı Noel’ini bir başka biçimde kutlar. Zira, bir yıl önce aldığı KMA mektubu uyarınca Müslüman olduğundan, Noel artık ona hiç bir şey ifade etmemektedir. Bunun yerine, o, 1900 yılı Noeli’nde, insanlık tarihinin en yüce, en evrensel teoremini açıklamıştır:

Tezkire’nin yukarıdaki bölümü uyarınca, Planck, “Siyah Cisim” dediği bir kara gülle üzerinde sadece bir tek minik bir delik açar. Bu minik delikten sadece bir tek ışık zerresini içeriye alır ve bunun enerjisini ölçer. Böylece, bir “foton”un (photon) enerjisi hesaplanır ve ortaya Planck’ın “Siyah Cisim Işıma Yasası” çıkar (K57). Gerçekten de kara gülle (Siyah Cisim), “ziftli, zifiri, zindan” gibidir. Fakat, içine alınan bir tek ışık (ziya) zerresi, o zifiriliği, “zulmet”e çevirmiştir. Bu ışık iki tertiptir: Biri, “ziya-ı zerre-i zahir” (optik ışık); diğeri, “ziya-ı zerre-i zimna”dır (sezilgen ışık).

Planck’a gelen diğer Tezkire metinlerinde de “28 Z harfi” yer almaktaydı. “Z”, Arapça’daki üç “Z” harfinin (Zel, Zal, Zı) ortak simgesidir ve “Üç Karanlığı” gösterir. “Q-Zerre” ise, “Üç Aydınlığın” simgesidir. Tezkire’deki “Q-Zerre Aydınlığı” uyarınca, “Q-Zerre”yi, yani “kuantları” ortaya atan Planck’ın bu teorisi, önceleri bilim dünyasında pek kabul görmez. Ancak, daha sonraları, “Niels Bohr”un 1913  yılındaki çalışmaları ve Einstein’in “E=mc2” formülü ve fotonlarla ilgili çalışmaları bu teoriyi doğrular (K50). Böylece, Planck’ın kurduğu Kuantum Teoremi bilim dünyasınca tescil edilerek, kendisine,1918 yılında Nobel Ödülü verilir.