Cennet-üstü-cennet Sabıkuna girenlerin ayrıcalığı – Haniflik – İki kere iman – Allahla samimiyet

Nasıl ki Allah “Ey iman edenler bir daha iman edin” vb. diyorsa

“Allah onlardan, onlar da Allah’tan razı oldular” diyorsa

Allah Alim ve Veli adını sadece Haniflere veriyorsa

Allah Sabıkun’u sadece Haniflere veriyorsa

Allah Müslümanı Cennet’e,  H A N İ F  MÜSLÜMANI SABIKUN’a alıyorsa…

“Şefaat’i Allah’tan başkasının yapamayacağı”… Ama Hanif olanın da lokal bir “RİCASI” olacağı Kur’an’da yazılıysa…

Bunlar birer çelişki değildir.

Sadece ÜÇ sınıf: Sol (Cehennem), Sağ (Cennet) ve ÜST (Sabıkun). Üç sınıf budur.

<> Zerre kadar iman, Hanif olmayanların imanı mı oluyor?

Hardal tanesi kadar iman (Bu tohum, gözün görebileceği en küçük zerredir) Cennet’e girmeye yeterlidir…

SABIKUN‘a değil!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Sabıkun’a TASTAMAM Kur’an’ı bilenler DOSDOĞRU namaz kılanlar girerler…

Tamam ve doğru diye kendimizi kandırıyorsak işler kötü…

Tastamam ve Dosdoğru ile biz “EY İMAN EDENLER BİR DAHA İMAN EDİNİZ“in muhatabı olacağız. O zaman biz de ALLAH’tan RAZI olmak gibi bir Hz. İbrahim dostluğuna NAİL olacağız inşaallah.

Allah Faşist değil tam bir adalet sahibi… Allah sizden razı oluyorsa eşitlik ilkesi gereği SİZİN DE KENDİSİNDEN (Zatı şahanesinden) razı olmanızı istiyor…

Yine ağlıyorum şu an. Çünkü ALLAH çok yüce, Çok adil, Çok demokrat, Şahdamarımdan yakın, ağlatan O. Allah korkusuyla tüylerim diken diken… Gözlerim dolu…

O benim Allah’ım, O benim O benim benim benim… Ben yok BİZ varız. BİZİM, BİZİM BİZİM…… ALLAH‘ımız O, yanınızda, yanımda, ağlatan O, güldüren O…

<> 35-Fatır/28: Kulları içine yalnız alimler Allah’tan korkarlar.

[] 35-Fatır/28: İnsanlardan, ve dabbeler(den), ve en’am(dan), muhtelif/çeşitli renkleri (olanlar var). İşte böyle; şüphesiz abidleri/kulları içinde Allah’a haşya duyanlar, alimlerdir. Şüphesiz Allah, Aziz’dir, Ğafur’dur.

Öyle bir korku ki, “BENİM ANNEMDER GİBİ, o şarkıyı söyler gibi “Güzel annem, beni al kollarına…” der gibi. Hem korku, HEM DE BENİM ALLAH’IM diyeceğin kadar SAMİMİSİN.

Ne güzel bir duygu…

O BENİM BENİM BENİM Allah’ım ve/veya BİZİM, BİZLERİN

Çok güzel bir duygu bu… Adı yok ama

Benim (Başkasının değil benim, beni var eden)

Annem (Başkasının değil benim annem annem) Annem=RAHİM (Allühür RAHİM)

Beni al kollarına… (Lebbeyk Ya Rabbi tut ellerimden)

TUTUNUN ALLAH’IN İPİNE

Hablillahi… Allah’ın ipi. Hablil Verid=ŞAH(Aort)damarı

Beni Al kollarına

Kucağında (Sabıkunda)

uyut. (Uyku=Ebediyet demektir. Uykuda öteki aleme diriliriz.)

-devam edecek-

Hans von Aiberg, 14/11/2001 (020/08)

Not-1: <> ile başlayan satırlar sayın Aiberge ait değildir, sohbet/chat esnasında onunla konuşan diğer kişilere aittir. [] ile başlayan satırlar ve [  ] arasındaki kesimler yine sayın Aiberg’e ait değildir, sohbete sonradan eklenmiştir.

Not-2: Eski sohbetlerde işlenen bazı gündem konularının yıllar sonra değişmiş olabileceği ihtimalini gözönünde bulundurmak gerekebilir. Sohbeti okurken karşılaşacağınız her türlü sorunu/hatayı vb. info@aiberg.com adresine bildirebilirsiniz.


önceki bölümü oku | 020 anasayfasına dön | sonraki bölümü oku

020-08-allahla-samimiyet

Bunları da sevebilirsiniz

Yorumlar